Stevie Wonder Concerts

Stevland Hardaway Morris, lepiej znany pod scenicznym pseudonimem Stevie Wonder, to amerykański piosenkarz i autor tekstów. Urodził się 13 maja 1950 roku w Saginaw w stanie Michigan. Wonder był niewidomy od urodzenia. W wieku 4 lat zaczął śpiewać w chórze kościelnym. Wcześnie nauczył się też grać na wielu instrumentach, a mianowicie na pianinie, harmonijce i perkusji. Ze swoim przyjacielem stworzył duet, który nazwali "Stevie i John" i często występowali na ulicy za drobne.

W wieku 11 lat Wonder wykonał swoją autorską piosenkę "Little Lonely Boy" dla Ronniego White 'a z popularnej grupy R&B "The Miracles''. Ten był pod tak wielkim wrażeniem, że zabrał małe dziecko do biur wytwórni Motown, umawiając się na przesłuchanie bezpośrednio do prezesa. Wonder został natychmiast podpisany. Otrzymał prywatne korepetycje z muzyki i trafił pod opiekę producenta Clarence'a Paula. Ten nadał swojemu protegowanemu nowy pseudonim sceniczny "Little Stevie Wonder", co oznacza, że jest nowym cudownym dzieckiem w muzyce.

W ciągu dwóch miesięcy wydali dwa pełne albumy. Najpierw nagrali jeden zawierający głównie covery piosenek Raya Charlesa zatytułowany "Tribute to Uncle Ray"; ale najpierw wydali ten, który faktycznie nagrali później. "The Jazz Soul of Little Stevie" ukazała się we wrześniu 1962 roku, płyta zawierająca oryginalne kompozycje Wondera. Co ciekawe, na tej płycie nie śpiewa, ale wykonuje partie perkusji, keyboardu i harmonijki. Również w 1962 roku zaczął robić koncerty Stevie Wonder na żywo w całej Ameryce, jako część wytwórni "Motortown Revue" pakowane trasy koncertowe, z udziałem takich artystów jak Smokey Robinson i Marvin Gaye.

Pierwszy hitowy singielWondera ukazał się zaledwie tydzień po jego 13. urodzinach. Nagrał "Fingertips" na żywo przed publicznością w Regal Theater w Chicago, Illinois. Skończyło się to zdobyciem szczytu listy przebojów Billboard Singles zarówno w kategorii pop, jak i R&B. W efekcie wydany wcześniej koncertowy album Steviego Wondera, "Recorded Live: The 12 Year Old Genius", również wystrzelił na szczyty list przebojów. Zrzucił "Little" ze swojego pseudonimu scenicznego i w kolejnych latach wydał całą serię hitów z numerem 1, takich jak "Uptight (Everything's Alright)" (1965) i "Blowin' in the Wind" (1966), cover piosenki Boba Dylana z 1962 roku o tym samym tytule.

Stevie Wonder podczas swojej długiej kariery wydał w sumie 23 pełne albumy studyjne, z których 3 osiągnęły #1 na słynnej liście Billboard 200. Najlepiej sprzedającą się jego płytą jest "Songs in the Key of Life" z września 1976 roku, która sprzedała się w 5,6 mln egzemplarzy na całym świecie. Tymczasem ostatni nowy album Steviego Wondera ukazał się jeszcze w październiku 2005 roku, pod tytułem "A Time to Love".

Największe przeboje z dotychczasowej setlisty Steviego W ondera to "Superstition " (1972), "As" (1976), " Sir Duke " (również 1976) oraz "I Just Called to Say I Love You " (1984). Jego wpływ na wiele gatunków, pop, R&B, soul i funk, jest niezatarty. Zdobył 25 nagród Grammy, więcej niż jakikolwiek solowy artysta w historii. Jest również jednym z najlepiej sprzedających się artystów muzycznych wszech czasów, z ponad 100 milionami sprzedanych płyt. W 2014 roku Wonder został uhonorowany Prezydenckim Medalem Wolności przez prezydenta Baracka Obamę.