Tyler Childers Concerts

Timothy Tyler Childers to amerykański piosenkarz i autor tekstów. Urodził się 21 czerwca 1991 roku w Lawrence County, Kentucky. Childers dorastał w słabo zaludnionym wiejskim hrabstwie w Kentucky, liczącym wówczas zaledwie około 15 000 mieszkańców. Nauczył się śpiewać w swoim kościelnym chórze. W wieku 13 lat wziął do ręki gitarę i zaczął pisać własne piosenki. Przez kilka semestrów uczęszczał do college'u, w tym do Bluegrass Community and Technical College, ale ostatecznie zrezygnował z nauki przed ukończeniem studiów, aby kontynuować karierę muzyczną.

Zaczął robić wczesne koncerty Tylera Childersa w wieku kilkunastu lat, najpierw w Lexington, Kentucky, a następnie w Huntington, West Virginia. W październiku 2011 roku wydał swój samodzielnie wyprodukowany debiutancki album "Bottles and Bibles", który nagrał na podwórku swojego przyjaciela. Płyta ta nie osiągnęła jednak żadnego znaczącego sukcesu komercyjnego. W 2013 roku wydał dwie EPki (Extended Plays), które powstały z nagrań jego występów w lokalnym programie radiowym Lexington "Red Barn Radio".

W sierpniu 2017 roku wydał pierwszy album, za którym stoi wytwórnia Hickman Holler. "Purgatory" stał się sporym hitem, osiągając #11 miejsce na liście Billboard's Top Country Music Albums chart, jednocześnie wdzierając się na słynną ogólną listę Billboard 200 chart, szczytując na miejscu #98. W tym samym czasie Tyler Childers zaczął również regularnie występować na koncertach w głównych miejscach w Ameryce. Od tego czasu pochodzący z Kentucky gwiazdor country wydał jeszcze 3 albumy studyjne, a więc w sumie ma ich 5. Najlepiej sprzedającym się wśród nich jest wspomniany "Purgatory" z 2017 roku, który w samych Stanach Zjednoczonych sprzedał się w nakładzie 90 tysięcy egzemplarzy. Tymczasem ostatni nowy album Tylera Childersa ukazał się we wrześniu 2022 roku i nosi tytuł "Can I Take My Hounds to Heaven?".

Największe dotychczasowe przeboje TyleraChildersa to "Hard Times" (2011), " Nose on the Grindstone " (2015), "Feathered Indians" (2017) oraz "Whitehouse Road " (również 2017).