Szanghaj (chiński: 上海), tętniąca życiem metropolia i centrum finansowe Chin, rozbrzmiewa zróżnicowaną i dynamiczną sceną muzyczną, która odzwierciedla jego kosmopolityczną atmosferę. Tradycyjna chińska muzyka, w tym instrumenty takie jak erhu (二胡 ) i guqin (古琴), płynnie łączy się z nowoczesnymi gatunkami w miejskich lokalach muzycznych. Historyczne wpływy jazzowe Szanghaju są celebrowane w kultowych miejscach, takich jak Peace Hotel Jazz Bar (和平饭店爵士吧), gdzie występy jazzowe na żywo nawiązują do rozkwitu miasta w latach dwudziestych XX wieku. Współczesna scena muzyczna miasta obejmuje wszystko, od orkiestr w Shanghai Symphony Orchestra Hall (上海交响乐团音乐厅) po niezależne zespoły występujące w Yuyintang (育音堂) i festiwale EDM, takie jak Storm (风暴音乐节). Szanghajskie festiwale muzyczne, w tym Strawberry Music Festival (草莓音乐节), prezentują połączenie lokalnych i międzynarodowych talentów, odzwierciedlając tętniącą życiem różnorodność muzyczną miasta.
Szanghaj wzbogacił się o wkład wielu znanych muzyków i zespołów. Jedną z wybitnych postaci jest Jay Chou (周杰伦) (pochodzący z Tajwanu), wszechstronnie utalentowany artysta, którego połączenie mandopopu z różnymi zachodnimi elementami muzycznymi przyniosło mu ogromną popularność. Innowacyjne podejście Chou do produkcji muzycznej i pisania piosenek nie tylko ukształtowało współczesny krajobraz mandopopowy, ale także zainspirowało pokolenie aspirujących muzyków w Szanghaju i poza nim. Jego umiejętność płynnego łączenia chińskiej kultury z nowoczesnymi wpływami muzycznymi pozostawiła niezatarty ślad na scenie muzycznej miasta.
Oprócz Jaya Chou, Szanghaj był wylęgarnią różnorodnych talentów muzycznych. W szczególności miejska scena muzyki elektronicznej rozkwitła dzięki takim zespołom jak Duck Fight Goose (鸭打鹅), przesuwającym granice i eksperymentującym z elektronicznymi dźwiękami. Ich pionierska praca przyniosła międzynarodowe uznanie scenie muzyki elektronicznej w Szanghaju, przekształcając ją w ważne centrum dla entuzjastów muzyki elektronicznej i artystów.
Architektoniczne cuda miasta, takie jak Oriental Pearl Tower (东方明珠塔) i Bund (外滩), symbolizują jego nowoczesną panoramę, podczas gdy tradycyjne miejsca, takie jak Yuyuan Garden (豫园) i Longhua Temple (龙华寺) oferują wgląd w jego starożytną przeszłość. Szanghajska scena artystyczna kwitnie w M50 (莫干山路50号), dzielnicy sztuki z licznymi galeriami i pracowniami, prezentującymi współczesną sztukę chińską. Kulinarne walory miasta
Historia Szanghaju to gobelin odporności, transformacji i globalnych wpływów. Od skromnych początków jako wioska rybacka za czasów dynastii Song, aż po powstanie kwitnącego międzynarodowego portu w XIX wieku, strategiczne położenie Szanghaju u ujścia rzeki Jangcy sprawiło, że stał się on bramą do Chin dla handlowców z całego świata. Miasto przetrwało burzliwe okresy kolonializmu, wojen i rewolucji, kształtując unikalną mieszankę kultur Wschodu i Zachodu. Na początku XX wieku Szanghaj stał się kosmopolitycznym centrum, znanym jako "Paryż Wschodu", z kultowymi budynkami w stylu Art Deco i tętniącym życiem nocnym. Miasto odegrało znaczącą rolę w industrializacji i modernizacji Chin, stając się potęgą gospodarczą i symbolem szybkiego rozwoju Chin.